Mijn persoonlijke inzichten - deel 4: Het één hoeft het ander niet uit te sluiten. Verdriet en geluk, ze kunnen hand in hand gaan. "Heb ik het verwerkt?" "Heb ik het een plaats kunnen geven?" "Oei, ben ik er dan toch nog niet over?" Allemaal vragen die ik mij vroeger ook stelde op de momenten dat ik in tranen uitbarstte of de krop in mijn keel voelde opkomen of wanneer mijn stem brak door een overrompeling aan emoties. Ik zocht naar "bewijzen" dat het wel oké zou zijn.

Mijn persoonlijke inzichten - deel 3: Ook met mezelf de eerlijke confrontatie aangaan. Durven achterom kijken - face the whole truth - om er uit te kunnen leren erdoor te groeien en dan weer vooruit te kunnen gaan. Pijnlijk. Want al die jaren van hoop en teleurstelling om een kindje te krijgen waren niet de mooiste van mijn leven. Ik had het gevoel dat ik tijdens die jaren vooral veel verloren was op veel vlakken van mijn leven. Toen ik er nog middenin zat sloot ik m

Mijn persoonlijke inzichten - deel 2: Het is MIJN kinderwens. Met de nadruk op 'mijn'. Dat was voor mij een belangrijke die me geholpen heeft om beter te kunnen omgaan met reacties, vragen, adviezen, ... van anderen. Zodat ik bij vragen als: "Zeg en adoptie, zou dat niks zijn voor jullie? JIj zou zo'n goeie mama zijn." of "Theoretisch is alles nog mogelijk hé zolang er niks gevonden wordt". of "En zou je toch nog niet eens proberen?" niet meer overspoeld werd door de

Mijn persoonlijke inzichten - deel 1: Stoppen met vergelijken. Ik weet niet hoe dat voor jou is, maar ik heb altijd wel sterk de neiging gehad om mij te vergelijken met anderen. Zo vond ik het bijvoorbeeld heel moeilijk dat mijn man veel rationeler kon omgaan met ons hele kinderwenstraject, dat hij sneller die 'knop kon omdraaien', dat hij er ook niét mee bezig kon zijn. En frustrerend vond ik het. Ik wilde dat ook kunnen. En ik snapte niet dat ik dat niet kon. Want i