Waarom ik zo blij ben dat de Fertiliteitsbeurs er komt. We hebben het hier getroffen in onze contreien op vlak van reproductieve gezondheid. Dat vind ik althans. We hebben toegang tot de beste medische zorgen. En onbeperkte toegang tot informatie. Mijn vertrouwen in de medische begeleiding is dan ook altijd erg groot geweest. En is dat trouwens nog steeds. Maar gaandeweg besef ik meer en meer dat dit niet de enige weg is. Toen ik nog in de medische mallemolen zat, had ik a

Ik voelde me alleen. Alleen met mijn verdriet. Alleen met 'mijn probleem'. Want bij iedereen ging het vanzelf. Of zo leek het toch. Wie kon mij eigenlijk begrijpen? Neen, niet gewoon eens goed luisteren (al was dat al veel meer dan wat de meeste mensen deden, en was ik daar wel al heel blij mee). Maar me écht begrijpen. Hoe ik me voelde, welke angsten me overvielen, welke onzekerheid zich meester maakte over mij, welke piekerende gedachten door mijn hoofd spookten, welk ve

"Ik ben 10 jaar van mijn leven kwijt." In haar stem weerklinkt een zekere sereniteit. Ze is jong, maar straalt veel maturiteit uit. Haar boodschap komt vanuit een eerlijke en open terugblik. Ook voor haar is het leven anders uitgedraaid. Zij heeft er niet zelf voor gekozen dat het zo zou lopen. Maar ze heeft wel alles gedaan wat binnen haar grenzen lag. Ze is ver gegaan. Ze is diep gegaan. Maar vandaag zie ik lichte fonkels in haar ogen terwijl ze aansluitend zegt: "En

In het bos vol bomen voel je je eenzaam en alleen je bent verdwaald ondanks alle bomen om je heen de pracht van de seizoenen gaat aan jou voorbij een bos in volle bloei behalve jij een dikke schors beschermt je tegen weer en wind en niemand die weet wat zich onder de oppervlakte bevindt vele lagen van angst en pijn die aan de buitenkant niet zichtbaar zijn je wilt niets liever dan heerlijk openbloeien nieuwe twijgjes ontwikkelen en je bladeren laten groeien je neemt de tijd o

Ik vroeg het me af. Niet 1 keer, niet 2 keer, maar ontelbaar veel. Eerst toen ik nog volop in de race zat om mama te kunnen worden. Nadien toen ik wist dat dat niet meer zou gebeuren. Mijn toekomstbeeld, mijn toekomstplannen, mijn mooiste droom, mijn grootste verlangen, er was één lange rode draad die alles verbond en dat was een gezinnetje, met kindjes om me heen. Nog meer dan een essentieel deel van mijn leven, leek het ook een noodzakelijk deel, een voorwaardelijk deel, om